- سموئل ازدی (سَ مَ ءَ)
ابن عادیای ازدی غسانی. شاعری است جاهلی و حکیمی از اهل حجاز. وی به وفا ضرب المثل شده است. وی در اشعارش بنام ’ابلق الفرد’ خوانده شده است. مشهورترین شعر او لامیه ای است که مطلع آن این است:
اذا لمرء لم یدنس من اللؤم عرضه.
این از برگزیده ترین اشعار اوست. سموئل را دیوان کوچکی نیز هست. و او بسال 65هجری قمری درگذشته است. (از اعلام زرکلی ج 1 ص 393)
اذا لمرء لم یدنس من اللؤم عرضه.
این از برگزیده ترین اشعار اوست. سموئل را دیوان کوچکی نیز هست. و او بسال 65هجری قمری درگذشته است. (از اعلام زرکلی ج 1 ص 393)